INFOTONNEKE
Maandag 24 september
INHOUDSOPGAVE
Redactioneeltje 2
Woordje van de preses 3
EJW 4
Cudi 5
Cultuur 9
Woordje van GAK 10
Woordje van het reisweekcomitee 10
Studenteninspraak en onderwijs 11
Sport 12
Eerste Lis Wiekent 13
Verslag eerstekanweekend 14
Literair talent bij Wina?
Anton Returns 15
Planneke van de omstreken van de winagang 20
Persoonlijk vraag
ik me echter veeleer af hoe deze pennen, moesten ze een ziel hebben, tegen het
nieuwe jaar zouden aankijken. Zouden ze blij en opgetogen zijn, of veeleer
verveeld dat ze zo bruusk uit hun comfortabele zomerslaap worden gewekt. Ik kan
me goed voorstellen dat er wel wat pennen zullen zijn die de nacht voor “de
eerste dag” uit spanning en nervositeit spontaan wat inkt verliezen, zouden
deze door dit voorval gepest worden door de andere bewoners van de pennenzak,
of zou er eerder een vorm van solidariteit heersen? En ook al heerst er een
vorm van solidariteit, dan nog vraag ik me af of de eigenaar van de penetui,
merkende dat een pen wat lekt en niet naar behoren functioneert, de arme
stakker niet zal gaan discrimineren? En zou er trouwens
een sociale hierarchie heersen binnen de pennenzak? Het zijn vragen die me
blijven fascineren en me wel eens uit mijn slaap durven houden…. Ik tracht het
alleszins niet teveel aan mijn hartje te laten komen, Zolang ik mijn pennetjes
nu en dan een kusje geef voor het slapengaan en plechtig beloof met de minder
goed functionerende pennen mijn redactioneeltjes te schrijven, zal de vrede in
mijn pennenzak wel bewaard blijven….
Uw beminnelijke
redactie
Woordje van de preses
Het nieuwe
academiejaar is weer begonnen. Allereerst wil ik natuurlijk alle studenten die
nieuw zijn in Leuven willen verwelkomen. Sommigen hebben natuurlijk op eerste
lic- of eerstekanweekend al de kans gehad om elkaar wat te leren kennen, maar
voor degenen die dat gebeuren spijtig genoeg hebben moeten missen, hebben we
natuurlijk nog andere activiteiten voorzien.
We zijn reeds een
tijd bezig om hetvolgende jaar zo aangenaam mogelijk te maken. Cursusdienst
heeft al het nodige blokmateriaal klaarliggen, de eerste cantus is al nu donderdag,
de eerste winabar is ook al in het vooruitzicht, ... , kortom, we gaan proberen
op gebied van studie en ontspanning ons steentje bij te dragen.
Dit jaar zijn er
wel wat veranderingen : de Euro in januari, en het belangrijkste voor ons: het
semestersysteem. Dit houdt dus ook in dat de presidiumwerking de nodige
aanpassingen heeft moeten doorstaan. Ik zal dan proberen hier en daar een
schouderklopje te geven, en af en toe met strenge hand op te treden. Maar ook wij kunnen niet alles zien. Als je
vind dat er iets niet zo goed is,heb je voorstellen voor andere activiteiten,
... , mag je altijd eens langskomen of een mailtje naar ons sturen. Wij zullen
ons best doen om al jullie wensen (alle ja, sommige toch :-) ) te vervullen.
Voila, mijn
eerste woordje van de preses zit erop. Tot
een van de dagen!!!
Evi
EJW
Yo
beste 1e-jaarsstudenten,
wij
zijn Sam,Stijn,Dominic,Bert en Ann-Sofie van eerstejaarswerking.En omdat voor
jullie dit jaar,en zeker de eerste
weken, enorm veel dingen nieuw zijn zoals nieuwe mensen,nieuwe omgeving,nieuwe
onderwijsvorm, studentenclub,nieuwe café's en omdat dit allemaal nogal tegelijk
op jullie bord wordt gegooid zijn wij er om jullie zowat wegwijs te maken in
Leuven. Zowel wat betreft de campus,lessen,profs als wat de o zo belangrijke
ontspanning betreft. Tijdens onze(voor sommige zeer korte) vakantie bereidden
we dan ook al een bosje activiteiten voor om jullie vertrouwd te maken met het
studentenleven,elkaar en met Wina.
Ziehier
ons goedgevulde programma:
Maandag 24/9 : Op deze prille eerste
academiejaardag beginnen we voor zichtig en nodigen we jullie, 1e-jaars, uit om
met ons mee op
cafe te gaan in Leuven. We spreken af om 20.00u aan de
Winagang alwaar we allen samen vertrekken.
Dinsdag 25/9 : Voor de sportievelingen onder jullie is dit
de moment om je waar aard te tonen, want we gaan lekker ouderwets een matchke shotten en
daarna.....? Afspraak om 20.00u aan de Winagang.
Woensdag 26/9 :Na de actievesport, de
cafesport. Poolen.
Snookerzaak Chaos nodigt ons uit om een balletje te
komen stoten en dat wel tussen 19.00u en 21.00u.Gratis. We vertrekken om 18.40u
aan de Winagang. En om 19.45u vertrekt een 2e groep voor zij die later zijn.
Donderdag 27/9:Yep vandaag vind de eerste cantus plaats, daar hebben wij van EJW geen organisatorische
vinger in de pap, maar we willen wel alle schachten oproepen om en masse af te
komen. En remember als ge ni proeft dan weet get ni. Verdere
info vind ge bij de rubriek Cantus.
Maandag 1/10 : We zetten de 2eweek goed in met een
groots legercommandojeneverspel.Geef
acht en kom!!! Afspraak om 20.00u aan de Winagang in slechte kledij en met
dorst.
Dinsdag 2/10 : 10 kegels en ne groten bal.Bowlen is the game. Afspraak
om19.30 aan de Winagang.
Woensdag 3/10 :
IEEEEEEEEEEEEEHA. Woensdag WINABARdag.
Pure fun,pintjes aan 30Fr, unieke sfeer en dito geur. Dance the night away op
al onze klassiekers. Wie dit nooit proeft is de naam Winees onwaardig.
Kom
naar t'RC,onder ALMA 3 vanaf 22.00 tot??????.
Donderdag 4/10: Filmfan? Dan is dit
je kans. We trekken naar de Sneak Preview en pikken een filmken mee. Afspraak om 19.25 aan de
winagang.
EJW
Cudi
Net zoals ieder
jaar is ook dit jaar cursusdienst weer van de partij.
Naar aloude
traditie zal CuDi tijdens de eerste week van het academiejaar op de campus
doorgaan, dit in lokaal 200B.02.08, op de volgende tijdstippen:
·
Dinsdag 25 september van
15u00 tot 17u00 (enkel voor 1ste
kan)
·
Woensdag 26 september van
11u00 tot 17u00 (voor iedereen)
·
Donderdag 27 september van
10u00 tot 17u00 (voor iedereen)
Dit jaar zal er
met zakjes gewerkt worden voor alle kandidaturen en 1ste lic wis- en
natuurkunde. Voor de andere jaren zullen losse cursussen aangeboden
worden. Voor wie meer info wil,
verwijzen we naar de lijsten in deze Newton, op het web en in het lokaal zelf.
Normaal gaat CuDi
niet door op de campus maar in de kelder onder de Winagang, de Winakelder (Zie
ook het plannetje elders in dit Newtonneke).
Speciaal voor de eerstejaars, maar ook voor alle anderen, leggen we nog
even kort uit wat de normale gang van zaken is in de cursusdienst
1.
Je komt naar de cursusdienst, op een moment dat die open is, anders zou
je wel eens voor een gesloten deur kunnen staan. Voor openingsuren, zie de Winagenda,
2.
Je vraagt aan de personen achter de ijzeren kast de cursussen en
eventueel boeken die je nodig hebt,
3.
Je legt je cursussen haaks op elkaar, dan kunnen we de cursussen vlug
inscannen aan de kassa,
4.
Aan de kassa leg je je lidkaart op de cursussen, en ten slotte betaal
je je aankopen.
1.
Weet vooraf welke cursussen en handboeken je moet hebben (maak een
lijstje),
2.
Breng steeds je wina-lidkaart mee, anders kunnen we je geen
ledenkorting geven,
3.
Als je cursussen voor vrienden komt halen, breng dan ook hun lidkaarten
mee,
4.
Hou gepast geld klaar,
5.
Zorg dat je steeds genoeg cash geld bij hebt, je kan niet met proton of
bankkaart betalen.
Zoals jullie wel
zullen weten wordt in januari de euro ingevoerd. Vanaf het 2e
semester zullen we enkel betalingen in euro toestaan.
De prijzen in
euro op de cursussen van het eerste semester hebben enkel een informatieve
waarde.
Voor dit jaar
hebben we een paar nieuwigheden in petto.
Ten eerste gaan
we zoals boven vermeld werken met zakjes voor alle kandidaturen en 1ste
lic wis- en natuurkunde in de eerste week.
Ten tweede zullen
de handboeken slechts vier weken bij ons verkrijgbaar zijn.
Vanaf dan zullen ze nog een tweetal weken bij acco verkrijgbaar zijn.
And
last but not least: Het CuDi Webproject. Hier zal je steeds met je winalidnummer
online kunnen controleren wat je allemaal gekocht hebt en wat je nog niet
gekocht hebt voor de vakken die je volgt.
Hiervoor zal je
wel eenmaal moeten ingeven welke vakken je volgt. Voor meer uitleg verwijzen we naar de CuDi-webpagina, nu ook
bereikbaar via cudi.wina.be.
Inhoud Zakjes
1e
Kan Wiskunde & Natuurkunde
|
Wiskundige analyse: Cursus
deel 1 |
75/85 |
|
Wiskundige analyse:
Infinitesimaalanalyse |
140/155 |
|
Lineaire algebra:
Oefeningenbundel |
50/55 |
|
Mechanica I: Cursus |
180/205 |
|
Zelfstudiebundel |
85/100 |
Totaalprijs: 530/600 Bef
1e Kan
Informatica
|
Lineaire algebra:
Oefeningenbundel |
50/55 |
Totaalprijs:
50/55 Bef
2e Kan Wiskunde
|
Algebra: Cursus deel 1 |
80/90 |
|
Algebra: Oefeningenbundel |
20/20 |
|
Analyse: Cursus |
195/220 |
|
Analyse: Oefeningenbundel |
35/40 |
|
Kansrekenen en statistiek: Oefeningenbundel |
85/95 |
|
Meetkunde: Cursus deel 1 |
270/305 |
Totaalprijs:
685/770 Bef
2e Kan Natuurkunde
|
Algebra: Cursus deel 1 |
80/90 |
|
Algebra: Oefeningenbundel |
20/20 |
|
Algemene natuurkunde II:
Slides deel 1 |
220/250 |
|
Analyse: Cursus |
195/220 |
|
Analyse: Oefeningenbundel |
35/40 |
|
Chemie: Cursus |
250/285 |
|
Kansrekenen en statistiek: Oefeningenbundel |
85/95 |
Totaalprijs:
885/1000 Bef
2e Kan Informatica
|
Algebra: Cursus deel 1 |
80/90 |
|
Algebra: Oefeningenbundel |
10/15 |
|
Informatie- en
programmastructuren: Cursus |
270/305 |
|
Kansrekenen en statistiek: Oefeningenbundel |
85/95 |
Totaalprijs:
445/505 Bef
1e Lic Wiskunde W1
|
Algebra: Appendix |
30/35 |
|
Statistische modellen en
data-analyse: Cursus |
160/180 |
Totaalprijs:
190/215 Bef
1e Lic Wiskunde W2
|
Interpolatie en
approximatie: Cursus |
150/165 |
|
Statistische modellen en
data-analyse: Cursus |
160/180 |
|
Stochastische modellen:
Cursus |
155/175 |
Totaalprijs:
465/520 Bef
1e Lic Wiskunde W3
|
Statistische modellen en
data-analyse: Cursus |
160/180 |
Totaalprijs:
160/180 Bef
1e Lic Natuurkunde
|
Meetprincipes in de
natuurkunde: Cursus |
145/160 |
|
Statistische mechanica: Cursus |
150/170 |
|
Symmetrie en relativiteit:
Cursus |
270/305 |
Totaalprijs: 565/635 Bef
Losse Cursussen
|
LI |
Algoritmen voor parallelle computers: Kopies Boek |
380/430 |
|
Objectgerichte analyse en ontwerp van
gedistribueerde software: Cursus |
215/245 |
|
|
Toepassingen van algebra in de informatica: Cursus |
125/145 |
|
|
2LW |
Algebra: Kopies Boek |
95/110 |
|
Algebraïsche en analytische getaltheorie: Cursus |
235/265 |
|
|
Differentiaaltopologie: Cursus |
40/45 |
|
|
Simulatie en Monte-Carlo-methoden: Cursus |
95/110 |
|
|
Symmetrie en relativiteit: Cursus |
270/305 |
|
|
2LWN |
Evolutie van het wet. denken en de rel. tot het
onderwijs: Cursus |
105/120 |
|
Operatorentheorie: Cursus |
90/100 |
|
|
Steratmosferen: Cursus |
190/215 |
|
|
2LN |
Gevorderde fysica van fluïda: Cursus |
150/170 |
|
Hyperfijninteracties: Cursus |
200/225 |
Het Cudi Team
Cultuur
Bart, Jeroen en Gilles
Woordje van GAK
Hallo. Wij, de
GAKkers van dit jaar, zouden ons hiermee willen voorstellen. Allereerst lijkt
het ons logisch om de naam GAK te verklaren. Andere richtingen gebruiken een feestcomitee
of een fuifcomitee, maar onze job houdt meer in dan fuiven alleen. Wij staan in voor de GROTE AKTIVITEITEN en vandaar de naam GAK. Intussen
zijn zelfs de burgies met deze naam gaan lopen, maar dat zal ons quorn wezen.
Even
verduidelijken: Noel staat in voor de boerenwijsheden, Jan voor de flauwe
moppen, en Kevin voor de bloopers. Een (h)echt team dat echter nog wel zijn
best zal doen om voor jullie iets te organiseren. En wat houdt dat dan in?
Op de eerste
plaats uiteraard het organiseren van fuiven. De ene keer groot, de andere keer
bescheiden, maar gegarandeerd iets apart. Maar zoals al eerder gezegd is er
meer. Zo schotelen we jullie een kerstfeestje voor met uitgebreide maaltijd,
komische act en afterparty. Verder zorgen we ervoor dat jullie je meest gehate
medestudenten kunnen afschieten in een moordspel, waar natuurlijk een prachtige
prijs aan verbonden is. Ook organiseren we een karaoke om jullie zangtalent te
schouwen en overwegen we een danscursus in te lassen waaraan we uiteraard zelf niet
zullen deelnemen. Dit laatste zal u wel begrijpen als u ons aan het werk ziet.
Desondanks hopen
wij u massaal te mogen begroeten op onze met goede bedoelingen ingelaste
activiteiten.
Jan, Kevin, Noel
Woordje van het reisweekcomitee
Beste Skifanatici,
Heb je altijd al
gedroomd van een skivakantie? Of ben je al altijd gegaan? Dan kan je dit jaar overwegen om met ons mee te gaan. In de lesvrije
week (iedereen kan dus meegaan want de examens zijn voorbij!) trekken we naar
Tignes, een ski-oord midden in de Franse Alpen. Meer informatie kan je altijd
vinden op het WinaWeb of door ons een mailtje te sturen (reisweek@wina.be). Indien je interesse hebt, laat ons dan zo vlug mogelijk iets weten.
Kevin en Hans
Studenteninspraak en onderwijs
Zoals jullie
allemaal wel zullen weten, is studenteninspraak zeer belangrijk. Vorig jaar
zijn we nog met zijn allen in de straten van Leuven gaan betogen om meer
inspraak te krijgen. Welnu, we hebben de mogelijkheid om onze standpunten te
verdedigen op onderwijsgebied, namelijk in de POC’s en op Faculteitsraad.
Als studenten
mogen we enkele vertegenwoordigers sturen naar de Permanente Onderwijscomissie
(POC). Onder Wina zijn er 3 POC’s, namelijk die van Wiskunde, Informatica en Natuurkunde.
Daar worden de onderwijsaangelegenheden besproken van de richting zelf. De
inhoud van elk nieuw vak wordt bv besproken, de manier waarop in je richting
concreet het semestersysteem wordt doorgevoerd, er wordt al wat gepraat over
het bachelor-master systeem, en zo van die dingen, en dit samen met enkele
proffen en assistenten. De faculteitsraad staat een stapje hoger: hier worden
alle beslissingen van de POC’s van de faculteit Wetenschappen officieel
goedgekeurd. Het is dus belangrijk dat wij overal studenten hebben zitten om
onze standpunten te verdedigen.
Normaal gezien
worden de studentenvertegenwoordigers tijdens de Wina-verkiezingen verkozen.
Maar dit jaar waren er te weinig kandidaten, en zijn alle plaatsen in de raden
dus nog niet opgevuld. Hiervoor hebben we dus jou hulp nodig.
Wat moet je zoal
doen als studentenvertegenwoordiger? Allereerst wordt je verwacht naar de
vergaderingen te gaan. Voor de POC is dit ongeveer een keer in de maand, en
faculteitsraad ongeveer 4 keer per jaar. Om onze standpunten over de
verschillende onderwerpen te bespreken, komen we ook ongeveer een keer in de
maand samen met alle vertegenwoordigers in de Onderwijs WerkGroep (OWG) van
Wina. Ook organiseert OWG de ticket-naar-tweede-kan-kwis en de Gouden Krijtjes.
Lijkt dit je wel
interessant, en zou je je een jaartje willen inzetten, of wil je gewoon wat
meer informatie, kom dan gewoon een keertje naar de Winagang of stuur een
mailtje naar evi.daems@student.kuleuven.ac.be. We zoeken nog mensen van
wiskunde, informatica en natuurkunde voor in de POC,s en ook mensen voor
faculteitsraad. Binnenkort zullen we eens samenkomen om kennis te maken en al
wat zaken te vertellen.
Wij kunnen ook
niet van alles op de hoogte zijn dat er in je jaar afspeelt. Als je merkt dat
er iets misloopt in je jaar, je hebt bepaalde klachten over proffen of bepaalde
vakken, loopt het semestersysteem een beetje in het honderd in je jaar, zie je
iets dat beter moet kunnen, of nog iets anders, LAAT HET ONS DAN WETEN!!! Wij zijn er om op te komen voor de studenten en onze belangen te
verdedigen.
Ziezo, dit was
het dan. Hopelijk tot binnenkort!!!
Evi
SPORT
Hoi
wij zijn Tom,Sam en Tom en onze bedoeling is jullie dit jaar te helpen die
shirtjes nat te maken. Daartoe bieden wij jullie een hele rits sportieve
activiteiten aan.
We beginnen
binnekort al meteen met de 24uren loop die voor de informatieve meerwaarde 24u
duurt. Wina for all en all run for Wina !
Natuurlijk zijn
er ook zoals elke jaar ook de InterFacultaire Bekers (IFB) waar in we het gele
en het blauwe onzer wimpel verdedigen tegen de andere studentenkringen. Volley,
voetbal, pingpong, basket, zaalvoetbal, tennis,.....overal hebben we de besten
en de eunthousiaststen onder jullie nodig om als team het summum, Goud, te
bereiken. En anders hebben we ons toch verdomme geamuseerd en de wetenschap dat
we er alles voor gedaan hebben.
Ook de
Interjarencompetities (IJC) staan weer op het programma. Verenig je dit keer
per jaar en kom uit tegen de andere jaren. Verslaag als schachten die
eerstelicers. Verpletter de assistenten, altijd tof, of speel gewoon voor de
fun.
Verder plannen we
ook een uitstap naar een belangrijke sportwedstrijd en meer verrassingen.
Tot slot zijn er
ook weer de meirondjes voor de blokkers die over toeren zijn en toertjes kwijt
willen, ma das nog lang.
We hopen jullie
allen veelvuldig en massaal weer te zien op 1 van onze activiteiten.
Groeten,
TST
Eerste Lis
Wiekent
Eerst en vooral:
dit verslag werd geschreven 15 minuten na het officieel beeindigen van de
cantus, met op de achtergrond een verschrikkelijke potpourrie van Vlaamse
Schlagers. Sam is 19 jaar oud, zegt
hij, maar dat interresseeert jullie vast geen kloten (ook die van Hans niet
natuurlijk, en die hebben we natuurlijk allemaal gezien). Om verder door te bomen over Sam: hij zoekt
een lief, maar komt pas morgen aan zijn trekken (misschien, dat zegt hij toch
zelve) als de minderjarigen er zijn.
Enfin, Bert verafschuwt zichzelf, maar Toto
vindt hem knap? (de vraagtekens kunnen
soms ook uitroeptekens zijn, zoek het zelf maar uit). Autosaving ....................... Done
Vanmorgen zijn we
gaan zwemmen. Daarna was het
muurklimmen geblazen, gevolgd door deltavliegen en schermen, met een sausje van
parachutesprongen. Toen stond iedereen
op, en werd er rond het schaakspel gedanst en gesprongen zoals kikkers paren in
de lente van hun leven. We hebben ook
bokes gegeten. Dat
is de max??????
In de namiddag werd er gepaft door piere de bieste (2 pakskes gauloise voor
de vrienden, en smijt het plastiekske maar `ip de boane`). Pier heeft gebeten in Hans zijn linker
teelbal (vooral ‘s nachts als ‘t regent).
Wie vindt dit vies!!!
(vervangen
die handel?????) Toto smeert
boterhammen. Moeilijk moment voor
Sam. (Ik eet
dus ik besta, en daarmee bastax)
Toto: Wegens
materiele problemen, konden we gisteren helaas geen duel doen met
camera’s. Daarom hebben we maar een
piskwizzzzzz gedaan. Wacht ei.
Sam: Ei is
euh...
Toto: Ik zei
dus: wegens de zware regenval is ‘s avonds ons
guerrillanachtsluipbosspelavondvermistterzeeindelandenopdeluchtzeilbootverdragmetgillesONDERzoek.
Didi: Ok, ik
zal zeker wakker zijn. (Het gezang
blijft duren). Op de cantus werd piere
voortdurend gecondoleerd met zijn nieuwe snit.
Voor de meeste van onze lezers zal dit natuurlijk geen verrassing zijn,
aangezien ze over mijn schouder meekijken gelijk informatici die hun broek afsteken op een cantus.
We schrijven
2:40h en wij moeten hier nog een tekstje schrijven over het elw-wiekent.
Diegenen die het willen weten, weten het al. Zij die het niet willen, kunnen
het hier met enige moeite toch uit opmaken.
Het was fijn,
leerzaam en gezellig. Voor ons dan toch. Hopelijk voor de eerste lissers ook.
We zien jullie graag. Kusjes van het ELW-team.
Toto & Didi
Verslag
eerstekanweekend
Zoals elk jaar
hebben we met EJW ook dit jaar een kennismakingsweekend voor de 1stekanners
georganiseerd dat doorging afgelopen week in Zichem van woensdag tot vrijdag.
Iets na de middag kwamen de schachtjes toe, vergezeld door onze
undercoverschacht Wouter Van Humbeeck die zijn rol uitstekend speelde (lees:
zich zo dom en naief mogelijk gedroeg). Na een namiddagje vol
kennismakingsspelletjes was het na de (trouwens zeer lekkere) spaghetti de
beurt aan onze nepassistent Jan Maes die in tegenstelling tot vorig jaar, toen
het gemiddelde op het testje – volgens hem - 14 op 20 was, iedereen grandioos
buisde. Op Wouter na natuurlijk, die een mooie 18 behaalde.
Opdat de
schachtjes niet in tranen zouden uitbarsten na hun eerste buis van dit jaar,
werd er nog een leuk avondspelletje georganiseerd om het presidium wat beter te
leren kennen. Hierna kregen ze dan hun resultaten en met hier en daar een
triestige blik werden ze om 23.00 uur in hun bedje gestopt. Een halfuurtje
later volgde dan de grote verrassing: Wouter was geen schacht, Jan was geen
assistent, en ze moesten helemaal nog niet gaan slapen want beneden wachtte een
mooie afsluiter van de dag met wat drank, sfeer en muziek.
Donderdagmorgen werden ze rond 10.00 uur
wakker gemaakt, en omdat het na 2 dagen uiteindelijk toch was gestopt met
regenen, konden we na het ontbijt een leukere variant op het spelletje voetbal
spelen. Hierna volgden nog enkele ronden van het spel Dikke Berta en na een
halfuurtje ontspannen konden ze aan tafel. In de namiddag werd een grote
superkwis georganiseerd waarbij ook de doe-opdracht “maak een klerenketting”
aan bod kwam, en de allesonthullende resultaten hiervan zijn momenteel al te
bewonderen op het Winaweb. Het werd dan avond, na de kip met curry werd er
uiteraard nog een lepeltje levertraan in de 1stekanners gegoten, en zo waren ze
helemaal klaar voor hun eerste cantus. De meesten hadden er duidelijk van
genoten (sommigen net iets te veel), en na de cantus werd er door enkele
vrijwilligers nog een tien-om-te-zien-spektakel georganiseerd.
Na een bijzonder
kort nachtje werd de Witte Hoeve helemaal gekuist en de eerstekanners werden
naar het station gebracht. Ze hadden zich duidelijk goed geamuseerd, en zij
niet alleen. Wina mag blij zijn met zo’n lading nieuwe schachtjes.
EJW
Literair talent bij Wina?
Ook dit jaar is “de aambei”, die
zich voor de gelegenheid klaarblijkelijk tot “de aardbei” hernoemt heeft, weer
zo vriendelijk geweest een lang verhaal te schrijven dat net als vorig jaar dus
verdeelt zal worden over de 4 newtonnekes.
Hier it koms
Antons Returns
1 Honger
Ursul werd door
de zon gewekt uit een ingewikkelde droom die hij zich niet erg goed kon
herinneren. Het was een duistere droom, vol grijze, stinkende rook en lawaai. Gelukkig vervaagde de droom met de opkomende zon en toenemende warmte. Hij
schudde zich eens en ontdekte dat hij honger had. Hij kroop dan ook uit zijn hol
en wandelde een eindje het bos in. Op deze hoogte was de begroeiing nog
behoorlijk dicht en zou het hol niet zo gemakkelijk gevonden worden door
indringers. Niet dat Ursul veel te vrezen had, hij stond bovenaan de
voedselketen. Eénmaal op pad stak hij zijn neus in de lucht om te bepalen waar
er voedsel te vinden was. Weldra ving hij de geur van bosbessen op, en stevende
erop af. Ze waren nog niet erg rijp, maar dat kon hem niet deren, voedsel is
voedsel. Bovendien had hij, toen hij de bosbessen bereikte, geritsel opgevangen
tussen de lage struiken, wat zou kunnen duiden op lekker vlees. Spijtig genoeg
kon zijn neus hem op dat moment niet van dienst zijn omdat de wind in de
verkeerde richting zat.
Toen de bessen op
waren, begon hij toch wel trek te krijgen in een beetje vlees. Op de plaats
waar hij het geritsel gehoord had, rook hij een spoor, dat hij nauwkeurig
volgde. Toen de bekende geur van een klein dier zijn neus prikkelde, maakte hij
een omtrekkende beweging zodat het dier in kwestie hem niet zou ruiken
aankomen. Weldra zag hij enkele konijntjes in het gras zitten. Zachtjes sloop
hij naderbij en haalde uit met zijn scherpe klauw. De klauw maakte een groef in
het konijn, maar het wist samen met zijn vriendjes op de loop te gaan waarbij
het een bloedspoor achter liet, Ursul zette zich in beweging, maar een beer van
meer dan 200 kilo verplaatst zich nu eenmaal niet zo vinnig als een konijn. Het
bloedspoor volgende, kwam hij uiteindelijk aan een konijnenhol, maar moest na
een tijdje besluiten dat de knaagdiertjes slim genoeg zouden zijn niet uit de
opening te komen waarvoor een vervaarlijke beer zat te wachten.
Omdat de bessen
zijn honger bijlange niet gestild hadden, ging Ursul op zoek naar ander
voedsel, en vond dat in de vorm van meer bessen en wat wortels, die hij met
zijn scherpe klauwen gemakkelijk uitgroef en verorberde. Tegen de middag werd
hij moe en deed een dutje terwijl de schaduw van een reusachtige eik hem
geschermde tegen de brandende middagzon. Toen de zon al heel wat lager aan de
hemel stond, kwam de beer weer in beweging en ging wederom op zoek naar
voedsel. Hij at elke dag zo’n 20 kilogram, dus het was niet altijd even
gemakkelijk om voldoende te vinden. Dit keer zocht hij de rivier op, in de hoop
er wat vissen te grazen te nemen, maar de rivier werd op dat moment beter
benoemd met het woord beek, en het water stond veel te laag voor vis van enig
formaat.
Omdat hij bij het
vallen van de avond nog steeds niet voldoende voedsel gevonden had, besloot
Ursul zich dichter bij de mensenpaden –en woningen te wagen. Enkele dagen
voordien had hij in een vuilbak van een berghut nog eetbare resten gevonden, en
hij besloot die zelfde bak terug op te zoeken. Tijdens zijn lange tocht
daarheen zag hij nog enkele late wandelaars op hun gebruikelijke stuntelige
wijze over de paden hobbelen. Hij ontweek omdat ze hem iets te groot waren en
bovendien veel angstaanjagend lawaai maakten.
2 De Hut
Bij de berghut
aangekomen, verschool hij zich in een nabijgelegen bosje planten, planten die
trouwens op deze hoogte steeds schaarser werden. De hut bevond zich ongeveer op
de boomgrens. Toen het helemaal donker geworden was, waagde hij zich dichter
bij het gebouw, tot opeens drie honden een schrikwekkend gehuil en geblaf
voortbrachtten. Ursul trok zich snel terug in zaijn schuilplaats. De vorige
keer had hij zo’n hond aangevallen, maar op het moment dat hij hem zou afmaken,
waren de eigenaars naar buiten gekomen en hadden hem met veel lawaai en licht
verdreven.
Na enige tijd
dierf hij zich terug verder uit de struiken wagen, maar dit keer benaderde hij
het gebouw van een andere kant, zodat de honden hem niet opmerkten. Voor het
stenen huis stond er aan deze kant een stalen omheining rond allerlei vreemde
mensendingen. Binnen de omheining zat een hond. Ook dat beest begon, toen hij de beer gewaar werd,
een luid gehuil voort te brengen, maar dit keer was Ursul minder voorzichtig.
Hij ging de omheining rond en controleerde of hij geen opening vond om also de
hond te kunnen bereiken. Dit bleek onmogelijk, maar ondertussen had hij op een
andere plaats ander voedsel geroken. De geur kwam uit een vreemd soortig
mensenbouwsel.
Het was een grote
stalen container. Ursul krabde er een beetje aan, maar het ding gaf niet mee.
Hij nam een aanloop en gaf er zijdelings een harde stoot tegen, waarbij hij
zijn schouder bezeerde. Toen het harde staal nog steeds niet meegaf ging hij
een stap achteruit en bekeek de vuilbak aandachtig. Het was een solide
communistisch model dat gemaakt leek om een kernoorlog te overleven. Maar toen
herinnerde de beer zich wat hij mensen had zien doen. Ze hadden iets gedaan bij
de container en toen was de bovenkant omhoog gegaan, en was de etensgeur veel
sterker geworden. Hij probeerde dan ook met zijn poot iets naar boven te duwen.
Eerst gaf het ding niet mee, maar toen hij toevallig het handvat van het deksel
beet had, gaf dat mee en ging het deksel open. Toen de weerstand verminderde
trok hij van schrik zijn poot terug en het deksel kwam met een oorverdovend
gekletter terug neer. Ursul vluchte verschrikt de struiken in en de hond begon
weer te janken.
Omdat er niets
scheen te gebeuren keerde de beer nog eens terug en wist deze keer het deksel
met succes open te maken. In de container vond hij nog enkele etensresten, maar
een groot deel ervan was al bedorven en echt overvloedig was het ook niet. Daar
kwam nog bij dat het eten begraven lag tussen allerhande ander afval, wat Ursul
niet al te smakelijk vond. Toen hij alles dat min of meer eetbaar was
opgevreten had, trok hij gefrustreerd terug het bos in.
3 Robert
Na het avondeten
stond Robert recht en verliet toen de verplegers even niet keken de
gemeenschappelijke eetruimte. Hij ging tot het hek en opende het met de
toevallig gevonden sleutel. De buitendeur was niet gesloten
en hij wandelde dus vrolijk de weg op. Ah, eindelijk buiten, wat
een vrij gevoel. Alleen in de natuur zonder andere mensen die hem in het oog
hielden. Hij wandelde de smalle dreef uit tot hij op een grotere autoweg
terecht kwam. Daar stak hij zoals hij in de films gezien had
zijn duim uit en hoopte dat één van de passerende auto’s hem zou oppikken. Een half uurtje
later had hij geluk, een auto vertraagde, pinkte en stopte iets verder. Robert
rende er heen en vroeg vriendelijk of hij mocht meerijden. Dat mocht, de auto
ging tot in de nabijgelegen grote stad.
Robert maakte een praatje met de man die hem had opgepikt, en ontdekte dat het een wiskundige was die nu werkte als leraar in een middelbare school. Dat was immers het dichtste dat hij met zijn diploma beroepshalve bij de wiskunde kon komen, tenminste als hij niet van honger wou omkomen. Nu was het gelukkig zomervakantie en was hij op weg naar huis na een tijd alleen in de bergen rondgetrokken te hebben. Toen Robert hem vroeg of hij getrouwd was, antwoorde hij dat hij bewust probeerde te vermijden te veel menselijke relaties aan te gaan. Wat kan je daar uiteindelijk mee winnen ? In het begin gaat de comunicatie meestal stroef en is het onaangenaam om met mensen om te gaan. Als je er dan uiteindelijk in slaagt iemand beter te leren kennen, kunnen daar wel prettige momenten uit volgen, maar je moet steeds moeite bljven doen om het contact te bewaren. Maar daar blijft het niet bij; iedere mens heeft zijn eigen ideeën en principes en meestal zijn er wel enkele bij die niet stroken met je eigen gedachtengoed. Als zo’n ding bovenkomt moet je ofwel toegeven, wat onaangenaam is, ofwel ruzie maken. En dat is nog maar vriendshap. In het geval van liefde is alles nog zo veel intenser dat helemaal broken van komen. Daarom had hij dus besloten enkel nog professionele relaties aan te gaan met mensen, zoals met de kinderen van zijn klas, en er voor de rest vrienden noch vriendinnen op na te houden.
Omdat hij al ver
gereden had, besloot André, want zo noemde hij, bij het volgende wegrestaurant
een tijdje te stoppen. Robert stemde daar graag mee in. André begon hem best
wel aardig te vinden. De jongen luisterde met veel interesse naar wat hij te
vertellen had en maakte af en toe een geïntereseerde opmerking. In het
restaurant aten ze een snack en Robert trakteerde. Na afloop gingen ze de
toiletten binnen. Toen ze daar elk voor een urinoir stonden, gaf Robert André
voor de grap een duw, die hem met zijn voorhoofd tegen de muur deed belanden.
Dat bezorge hem een flinke buil en blauwe plek. Verbouwereerd slaakte André een
kreet en sprong weg, zijn penis nog uit zijn broek hangend. Robert keek
verbaasd naar de extreme reactie op zijn vriendschappelijke klopje op de rug en
vroeg wat er scheelde. Achterwaarts probeerde André de toiletten te verlaten,
waarbij hij Robert geen moment uit het oog verloor. Die laatste wilde zijn uit
de hand gelopen gebaar van vriedschap echter goed maken en kwam achter hem aan.
Hij greep hem vast aan zijn trui en sloeg hem met een verbazingwekkende kracht
tegen de muur. Dat was normaal gezien niet zo’n probleem geweest, ware het niet
dat er op het punt waar zijn achterhoofd de muur raakte een scherpe nagel
uitstak. Die nagel maakte dus een gat in het hoofd en een kraakend geluid later
was André dood en zeeg op de grond.
Totaal
verbijsterd ging Robert een paar stappen achteruit en vroeg zich af wat hij
misdaan had. Waarom gedroegen andere mensen zich toch altijd zo vreemd. Was hij dan de enige normale mens ? Wel realiseerde hij zich dat
hij in de problemen zou komen als ze hem zouden vinden bij dit lijk. Hij sleepte het dan ook in een wc-hokje, nam de autosleutels en de
portefeuille uit de zakken en sloot de deur van buiten af door met een muntstuk
in de gleuf te draaien. Dat zou hem wel wat tijd geven. Het bloed veegde hij
op met wc-papier. Daarna wandelde hij rustig naar de auto, stapte in en starte.
Het was de eerste keer dat hij probeerde een auto te besturen, maar door middle
van zijn buitengewone intelligentie en de kennis die hij uit films had
opgedaan, slaagde hij erin de auto, die van een automatische versnellingsbak
voorzien was, rijdende te krijgen. Na enkele rondjes op de parking gemaakt te
hebben, waagde hij zich op de weg en reed voorzichtig naar de stad.
4 De stad
In de stad aangekomen zocht Robert een parkeerplaats en doorzocht de auto.
Hij vond kampeeruitrusting en kleren in de koffer, en in een zijvakje een kaart
van de stad. Aan de hand van het adres uit de portefeuille en de kaart ging hij
op weg naar het huis waar André gewoond had. Daar parkeerde hij de auto
en ging binnen. Het was een mooi ordelijk huis met een rustgevende inrichting.
Moe van het reizen en gezien het late uur, zocht hij de slaapkamer op, legde
zich met kleren aan op het bed en viel in slaap.
De volgende dag
sliep hij tot de middag, nam een douche en trok kleren aan die van André
geweest waren. Daarna speurde hij het huis een beetje rond en vond een
behoorlijke hoeveeelheid geld, her en der verspreid, waarschijnlijk om
inbrekers op het verkeerde spoor te zetten, maar Robert begon de manier van
denken van André goed te doorzien en had geen enkel probleem om te achterhalen
waar het verstopt was. Daarna ging hij de stad in om iets te eten, want voor
zijn vertrek had André blijkbaar alla voorraad opgegeten.
In de stad ging
hij een gezellig restaurantje binnen. Tot zijn spijt waren alle tafeltjes
bezet, maar enkelen waren slechts door één persoon bezet. Assertief als hij was
ging hij die af en vond uiteindelijk een meisje bij wie hij mocht aanzitten.
Hij bestelde een dagschotel en een fles wijn en sloeg een praatje met zijn
disgenote. Ze bleek studente te zijn en aangezien ze in een andere provincie
woonde, was ze hier op kot. Robert vond haar wel aantrekkelijk en begon gezwind
zijn charmes aan te wenden. Het duurde niet lang of ze hadden afgesproken om
die avond uit te gaan. Hij zou haar oppikken bij haar kot. Toen al het eten
achter de kiezen was, namen ze afscheid en gingen elk hun eigen weg.
De rest van de
namiddag bracht Robert door met het observern van mensen en het bezoeken van
winkels. Tegen de avond bezocht hij nog een cafeetje, maar moest daar tot zijn
spijt wegvluchten omdat iedereen boos werd op hem nadat hij voor de grap een
dartspijltje naar iemand had gegooid dat per ongeluk in het oog terecht gekomen
was. Gelukkig was dat vlug vergeten en kon hij voor de tweede keer die dag een
restaurant opzoeken om iets te eten. Dat gebeurde ditmaal zonder onverwachte
onmoetingen en daarna ging hij naar huis om even uit te rusten en zich klaar te
maken voor zijn afspraakje.
Wat later verfriste
hij zich een beetje en ging op pad. Haar kot was niet ver van zijn woonst en
daar pikte hij haar dan ook op. Ze had zich spijtig genoeg een beetje
opgemaakt, maar ze kwam er desalniettemin bijzonder goed voor. Eerst bezochten
ze een cafeetje om wat te praten en later op de avond gingen ze door de koude
nacht naar een dansgelegenheid. Roberts neus begon een beetje te lopen door de
kou en toen hij voelde of er toevallig geen zakdoek in zijn zak zat, voelde hij
een filmrolletje. Dat moest hij morgen zeker laten ontwikkelen. Omdat er geen
zakdoeken beschikbaar bleken, zat er niets anders op dan wat te snuiven op tijd
en stond.
In de
dansgelegenheid werd leuke muziek gedraaid en Robert ging helemaal uit de bol.
Toen op een bepaald moment The Prodigy aan de beurt kwam ging hij er zo in op
dat hij bij het headbangen per ongeluk zijn hoofd op woeste wijze tegen dat van
zijn date slingerde. Die ging onmiddelijk tegen de grond. Nog steeds in trance,
walste Robert woest over haar heen, waarbij zijn hiel op haar slaap terecht
kwam. Ze moet onmiddelijk dood geweest zijn. Even later bedaarde hij en zag wat
hij gedaan had. Nadat hij haar had opgeraapt, bracht hij haar naar buiten en
hoopte dat de andere feestganers zouden denken dat ze een flauwte gekregen had.
In een klein steegje verstopte hij het lijk achter een container en stapte naar
huis. Waarom had hij toch altijd zulke dingen voor ? Kon hij dan nooit eens
gewoon met iemand omgaan zonder dat die daarvoor het leven moest geven ? Nu ja,
niets meer aan te doen, het leven gaat door. Met die gedachten viel hij in
slaap.
De volgende dag
stond hij rond de middag op, liet zijn filmpje ontwikkelde en kocht wat eten in
een warenhuis. Twee uur later was het filmpje reeds ontwikkeld en hij nam het
samen met zijn boodschappen mee naar huis. Daar aangekomen zette hij zich
rustig neer in een zetel en bekeek de foto’s. Het waren mooie foto’s uit de
bergen waar André gekampeerd had. Midden in de reeks zaten er echter enkele
vreemde. Het waren aanzichten van een berg waarvan de top op merkwaardige wijze
vaag was en een beetje het effect vertoonde dat je waarneemt als er een laagje
olie op water ligt. André moest de berg beklommen hebben, want de foto’s waren
steeds van dichter getrokken. Spijtig genoeg waren er geen afbeeldingen van wat
er binnen het waas te zien was.
De aardbei