Redactioneeltje

 

Het lijkt me redelijk duidelijk. Liefde is leven.

 

Hoe kan je nu fatsoenlijk leven als je geen steunpunt hebt? Je leven kan niet vlot draaien als het geen rotatieas heeft. Kan geen warmte uitstralen als het geen energiebron heeft.

En wat is er beter als een persoon die je met een glimlach terug wat meer interne energie kan leveren? Die door naar je te kijken je rotationele energie een heleboel kwanta verhoogt?

 

Het lijkt me wel duidelijk. Liefde is leven.

 

Onbewust zoeken we allemaal naar iemand waar je kan op steunen. Het leven is een queeste om een rots in jouw branding te vinden. Een rots die jouw branding en getijden kan doorstaan.

We zoeken het allemaal. Reizen door de tijd om het te vinden. Schaken tegen het noodlot om ons doel te bereiken. Tarten we de Dood om een rots te ontdekken.

 

Het is wel duidelijk. Liefde is leven.

 

Een persoon die je vrijheid is, die je laat komen en laat gaan. Die altijd klaarstaat om je te ontvangen. Die altijd beschikbaar is voor jou. Die je geen week op voorhand moet bestellen. Die er zomaar voor je is, zonder eerst tien formulieren te moeten invullen.

Iemand die het durft je los te laten. En geen bewaker is. Geen tralies maakt. En geen halsband om je te leiden. Iemand die je je eigen beslissingen laat nemen.

Iemand die het durft je te vertrouwen.

 

Het is glasklaar. Liefde is leven.

 

Het is misschien allemaal cliché. Maar

 

Het is gewoon zo. Liefde is leven.

 

 

Uw verliefde redactie

 

 

 

Woordje van de Preses

 

 

 

Een nieuw Newtonneke, dus dat wilt ook zeggen een nieuw woordje van de preses. De preses is momenteel  wel een beetje moe, want door de 24-urenloop is mijn bioritme een beetje in de war (wat me eraan doet denken : danku iedereen die is komen helpen of toertjes heeft komen lopen ! ! !). 

We zitten al over de helft van de eerste semester, naar mijn mening gaat de tijd weer veel te snel voorbij. Je hebt al naar enkele cantussen kunnen gaan, een fuif, de bar, de schachtjes zijn gedoopt, … , kortom, het was weer een drukke maand. Deze week zal het nog wel wat beter worden, want het is tijd geworden voor de eerste winaweek. Alles zal deze dagen in het teken staan van Schotland, het gaat dus Wina’s Schotse week worden. Sommigen onder jullie zijn misschien al wel een beetje zenuwachtig aan het worden voor de komende semesterexamens, maar leg die cursussen toch nog maar een weekje aan de kant. Wat er de komende dagen allemaal op het programma staat, kan je wel terugvinden hier ergens verder in het Newtonneke.

Ik heb het vorige keer ook al gezegd, maar als je suggesties hebt voor activiteiten, of je vind dat iets beter moet, …., laat het ons weten. Je mag altijd eens een bezoekje brengen aan de Winagang (wij bijten niet, tenzij je het natuurlijk uitlokt J).

Ik ga nu afronden. Er zullen waarschijnlijk nog wel veel interessantere tekstjes in dit Newtonneke staan. Dus lees maar snel verder, en kijk maar goed wat er deze week allemaal te doen is. Kom zeker een keertje naar een activiteit. Hopelijk tot een dezer dagen!!!

 

Evi

 

 

 

Schotse week

 

Deze week is onze eerste winaweek. Je wordt een hele week geëntertaind (of lastiggevallen) door het ganse presidium. Iedere dag kan je wel iets doen. Je zal geen tijd vinden om je te vervelen, te werken of te studeren.

 

Op maandag is er onze (althans in samenwerking met het VTK) slipcursus. Mét de mogelijkheid om dat ook in praktijk te brengen. Als je na de theorieles wordt geselecteerd, mag je op een speciaal terrein eens echt gaan slippen.

 

Moest deze inleiding tot slippen je niet interesseren, organiseren de drie diva’s van cultuur een film. Een braaf hartje wil vechten voor de vrijheid van Schotland (hoe kan het ook anders?) en wil wraak nemen op de verdrukkende overheersers die zijn vrouw hebben vermoord.

 

Dinsdagochtend (-middag en –namiddag!) kan je komen genieten van een echt Schots ontbijt. Je hebt keuze uit drie menu’s. Je kan zelfs eens een Schotse koffie drinken!

 

Op woensdagavond krijg je dan de kans om al het opgeslagen vet eens weg te werken. Laat je spieren zien en bewijs dat een boomstam wel degelijk dertig meter ver kan gegooid worden!

 

Als vervolg op de sportactiviteit kan je een avondje relaxen in de Scotch-bar. Inderdaad, u raadt het goed! Whiskey en whiskey-cola te koop!

 

Als klap op de vuurpijl sluit GAK af met een blitse fuif in de Blauwe Kater. Houd deze avond zeker vrij en verfuivel je lessen op vrijdag! Laat je danstalent bekijken (of bekritiseer dat van anderen)!

 

Dit is slechts een korte beschrijving van de activiteiten. In de volgende bladzijdes vind je een uitgebreide commentaar op de verschillende onderdelen.

 

 

 

 

 

Rijvaardigheidscursus (aka slipcursus)

 

Zoals jullie misschien wel weten, dragen échte Schotten geen slipje onder hun kilt. Omdat dit toch wel indruist tegen de goede zeden van Wina (kuch, kuch), organiseert LupoDays in samenwerking met VTK en Wina een slipcursus (lees: rijvaardigheidscursus). Wat houdt dit nu juist in?

 

Zo'n rijvaardigheidscursus bestaat uit 2 gedeeltes: een theoretisch en een praktisch. Het theoretisch gedeelte zal maandagavond (12 nov) doorgaan in 200M 00.06 om 20.00h. Dit zal zo'n uurke duren. Op het einde van die theorie-"les" beslist het lot welke 90 mensen de volgende dag mogen deelnemen aan het praktisch gedeelte (voor een goed verloop van het praktische deel moest er een beperking staan op het aantal deelnemers). Deze 90 mensen kunnen zich dan inschrijven voor 1 van drie shiften die dinsdag (13 nov) vertrekt. Er gaan 3 bussen (elk van 30 personen) naar het oefenterrein in Kortenberg: 1 bus in de voormiddag, 1 rond de middag en 1 in de namiddag; de exacte uren worden maandagavond bekendgemaakt). Als je bij de gelukkigen bent, kan je je dus inschrijven bij 1 van deze 3 shiften.

Het praktisch gedeelte beslaat ongeveer 3 uur. Je kruipt met 3 personen en 1 begeleider in een wagen (Audi of Volkswagen) waarna je beurtelings in het stad een beetje gaat rondrijden. Daarna ga je naar een gesloten oefenterrein in Kortenberg waar je een ouderwetse slipcursus krijgt. Tenslotte brengt de bus je terug naar plaats van vertrek.

 

Nog een paar opmerkingen: om te mogen meedoen aan de praktisch sessie moet je uiteraard over een rijbewijs beschikken. Mensen die over geen rijbewijs beschikken maar toch worden gekozen om mee te mogen gaan naar het praktisch gedeelte krijgen een bon waarmee ze deze cursus later mogen doen wanneer ze wel een rijbewijs hebben. De plaats van deze persoon komt dan terug vrij. Ook voor mensen die een rijbewijs hebben maar om de één of andere reden niet meekunnen dinsdag geldt hetzelfde: je krijgt een bon en je plaats komt terug vrij.

En nu nog het beste nieuws: DIT IS ALLEMAAL GRATIS!!!!!!!!!!

 

Als er nog  ragen zijn, mag je altijd mailen naar hans@wina.be

 

Er rest mij dan alleen nog te zeggen: Drive safely!!!!!!!!

 

 

Hallo hongerige Winees!

 

 

 

Wij zijn Mac Gebak (Geert, Liesje, Jan en Noel) en zouden u graag voorzien van enkele culinaire schotse hoogstandjes. Dit zal doorgaan op dinsdag 13 november vanaf 8u30. Bij "goed" weer zijn we te vinden in een tentje op de campus en bij heel slecht weer in de hal van gebouw S. Wat bieden we jullie nu aan. Naast de traditionele dranken (koffie, thee, sjokomelk, fruitsap, regenwater) bieden we jullie ook een Keltisch hoogstandje aan: de geflambeerde koffie (met Whiskey erin). Voorts hebben we voor jullie ook lekkere jampudding zonder jam maar wel met krieken, worsten met eieren en rozijnenbrood met kaas. Dit gevarieerd ontbijt is te verkrijgen tegen democratische prijzen tot het op is. Vanaf 13u verkopen we ook gebak en kan u in een lespauze eens langskomen en nakeuvelen met een kopje thee en een stukje cake. Dit tot 17u.

 

smakelijk,

Mac Gebak.

 

Beste barochianen

 

 

We weten niet hoe te beginnen, dus beginnen we maar niet.

 

Groetjes

Barteam

 

 

 

Highland games

 

 

 

Nadat jullie hebben leren slippen, brengen wij je terug op een primitiever niveau. Weg die technische snufjes! Wij doen alles met steen, hout, en bussels maïs.

We laten je eens een echt stukje Schotse (sport-)cultuur opsnuiven. We willen jullie laten proeven van Schotse Highland games die we zo realistisch mogelijk proberen te houden. Het enige wat we niet volgens de regels doen, is dat we in ploegjes spelen. Maak dus ploegjes van drie personen en kom woensdag 14 november ’01 om 20u naar de Winagang. Van daar uit vertrekken wij naar het terrein dat wij ‘onveilig’ zullen maken.

 

De volgende disciplines komen zeker aan bod:

·        Stone putting (kogelstoten maar dan met kasseien)

·        Stone tossing (een steen zo hoog mogelijk werpen)

·        Turning the cabre (het welbekende boomstamwerpen)

·        Sheaf toss (bundel maïs zo hoog mogelijk gooien)

·       

 

Wil je wel eens laten zien dat je niet alleen palen kan uitstampen? Dat er in je armen meer zit dan pap alleen? En dat dat bierbuikje niet alleen vet is?

Plak dan die rosse snorren! Trek een schotse kilt aan en laat de onderbroeken thuis! Hef omhoog die kilten (nvdr. om de tegenstanders schrik aan te jagen)!

 

DiSporDi

 

 

 

 

Beste barochianen bis

 

 

We gaan het nu eens niet hebben over de Schotse bar, er staat al genoeg over in de winagenda.  Maar bij deze hebben we het toch maar vermeld dat we ons woensdag in Schotland wanen.  Dus, allen afkomen.

 

We zullen dit tekstje dan maar vullen met wat toekomstperspectieven.  Na de rustige sfeer van de Highlands verlagen we ons tot frauduleuze maffiapraktijken.  Er volgt nog een cultuurbar, travestettenbar (oops: drukfout.  Of toch niet ?) en andere…

 

 

Allen: Bier, Ik Ben Niet Waard Dat Gij Tot Mij Komt,

Maar Spreek En Ik Zal Zat Worden !

Barteam : Moge De Vrede Van De Bar Met U Zijn

Allen : En Met Uw Pint !

 

C U When U Get There (© ’96, Coolio)

Barteam.

 

 

Braveheart


Omdat het deze week Schotse week is programmeert Cultuur een (wat dacht u) Schotse film: Braveheart, een epos met Mel Gibson in de hoofdrol over de Schotse bevrijdingsstrijd. Volgens Tom zou zijn tegenspeelster (Sophie Marceau) de moeite waard zijn. Maar wat wil dat zeggen?!

’t Is maandagavond om 20u in de K00.06!


cultuur

 

 

Aan alle laatstejaarsstudenten,

 

 

Wina organiseert samen met Bios, Chemica, Mercator en Geos, op woensdag 27 februari 2002 de jaarlijkse industriedag der wetenschappen met de bedoeling van laatstejaars, pasafgestudeerden en doctorandi in contact te brengen met de bedrijfswereld. Hou deze dag dus zeker vrij!!

In verband hiermee is het belangrijk dat je nu al je CV-formulier invult. Dit wordt dan aan de deelnemende bedrijven doorgegeven. Invullen kan door de link 'CV-pagina van IDW' op het winaweb (www.wina.be) te volgen, en dit voor 17 december!! Vergeet dit niet!! Het is een unieke kans om met het bedrijfsleven in contact te komen.

 

Het IDW-team 

 

 

Cudi:

 

Altijd vriendelijk cursussen serverend op:

·        Dinsdag van 18u30 tot 19u00

·        Woensdag van 12u45 tot 13u15

 

Dit zijn de cursussen die we verkopen:

 

Vak

Cursus

LP

N-LP

Lineaire algebra

Oefeningenbundel

50

55

Lineaire algebra

Transparanten Deel 1

30

30

Mechanica I

Cursus

180

205

Practicum wiskunde: wiskundige modellen en computers

Cursus

105

115

Wijsbegeerte

Cursus

150

170

Wijsbegeerte

Kopies Handboek

35

40

Wiskundige analyse

Afgeleiden I

30

35

Wiskundige analyse

Cursus deel 1

75

85

Wiskundige analyse

Cursus Deel 2

20

20

Wiskundige analyse

Infinitesimaalanalyse

140

155

Wiskundige analyse

Speciale Functies

30

30

Algebra

Cursus deel 1

80

90

Algebra

Cursus Velden

40

45

Algebra

Kopies Boek

10

10

Algebra

Oefeningenbundel (2KI)

10

15

Algebra

Oefeningenbundel (2KN)

20

20

Algebra

Oefeningenbundel (2KW)

20

20

Algemene natuurkunde II: optica, kern- en elementaire-deeltjesfysica

Transparanten

225

255

Analyse

Cursus

195

220

Analyse

Oefeningenbundel

35

40

Besturingssystemen

Transparanten Boek

340

385

Besturingssystemen

Transparanten Deel 1

245

280

Grondslagen van de moderne chemie (partim)

Cursus

250

285

Informatie- en programmastructuren

Cursus

270

305

Informatie- en programmastructuren

Cursus Deel 2

285

325

Kansrekenen en statistiek

Oefeningenbundel

85

95

Meetkunde

Cursus deel 1

270

310

Meetkunde

Cursus Deel 2

70

80

Algebra

Appendix

30

35

Algebra

Kopies Boek

95

110

Algebraïsche en analytische getaltheorie

Cursus

235

265

Algebraïsche topologie

Kopies Boek

170

190

Algemene topologie

Transparanten

175

200

Algoritmen voor parallelle computers

Kopies Boek

380

430

Artificial Neural Networks

Cursus

470

535

Computernetwerken en gedistribueerde systemen

Transparanten

350

395

Differentiaaltopologie

Cursus

40

45

Evolutie van het wet. denken en de rel. tot het onderwijs

Cursus

105

120

Filosofie van de wetenschappen

Cursus

150

170

Gevorderde astrofysica

Cursus

160

180

Gevorderde fysica van fluïda

Cursus

150

170

Gevorderde wiskundige natuurkunde

Cursus

155

175

Hyperfijninteracties

Cursus

200

225

Interpolatie en approximatie

Cursus

150

170

Kwantummechanica (partim)

Cursus

245

280

Liegroepen met toepassingen

Cursus

175

200

Machine Learning and Inductive Inference

Transparanten Deel 1

70

80

Meetprincipes in de natuurkunde (partim)

Cursus

145

165

Objectgerichte analyse en ontwerp van gedistribueerde software

Cursus

215

245

Operatorentheorie

Cursus

90

100

Pulserende sterren

Cursus

185

210

Simulatie en Monte-Carlo-methoden

Cursus

95

110

Statistische mechanica

Cursus

150

170

Statistische modellen en data-analyse

Cursus

160

185

Statistische modellen en data-analyse

Exam Models & Formularium

15

15

Steratmosferen

Cursus

190

215

Stochastische modellen

Cursus

155

180

Symmetrie en relativiteit

Cursus

270

310

Toepassingen van algebra in de informatica (partim)

Cursus

125

145

Wavelets met toepassingen in signaal- en beeldverwerking

Cursus

205

230

Vakdidactiek natuurkunde

Cursus

55

60

 

De laatste week van het semester zal de cursusdienst niet meer open zijn. Knoop dit goed in je oortjes en ga tijdig je cursussen afhalen. We zullen ze met een glimlach overhandigen.

 

Ook de euro komt volgend jaar aan, vanaf het tweede semester wordt er in de cursusdienst enkel nog euro aanvaard en kun je dus niet meer betalen in BEF. Houdt hier rekening mee en schaf je tijdig wat euromuntjes aan.

 

Het CuDi Webproject is nog steeds te vinden op http://cudi.wina.be.  Als jullie die massaal invullen, kunnen we betere schattingen maken bij de bestellingen en dus heeft iedereen sneller zijn cursus.  We raden ook iedereen aan om zijn wachtwoord zo snel mogelijk te veranderen.

 

Er liggen in de cursusdienst nog heel wat lidkaarten te wachten op hun eigenaar, wie hem nog steeds niet heeft afgehaald raden we dan ook aan dit zo vlug mogelijk te doen

 

Het Cudi-Team…

 

 

deplorabele cataclysmen bij de fecundatie van leporiden


Uit de reacties op de vorige afleveringen kwamen we te weten dat deze
olografische rubriek van wijlen vorstin Bavo uitermate leerrijk tot zelfs
onontbeerlijk zou zijn. Daarom zullen we met veel plezier deze week het derde deel van het autologe vierluik behandelen. Enige precognitie van de eerste twee luiken (ea sunt "de navrante bifurcatie van de moderne béquilles" en "decrepitatie der cataracten tijdens megalomane lunambulismen") is niet noodzakelijk, alhoewel het zeer utiel kan zijn ook de negatieve kanten van de cataracten te kennen alvorens zich te wijden tot de semiologie die wij vandaag op het vlak van de zoïatrie zullen behandelen. Want ook daar kunnen cataclysmen plaatsvinden, zeer deplorabele, bijvoorbeeld bij de leporide. Dit fenomeen is tegenwoordig voor niemand onbekend, maar de primaire vraag daarrond is nog steeds niet opgelost, nl. hoe zulke ineptie kan ontstaan (of hebben we het hier
over een quadrangulair quiproquo) bij rabaute organismen dat ze op astrante wijze hun nakomelingen tot een zoöfiet bestaan urgeren in inurbane warandes, wat op zijn beurt leidt tot een salmagundi van taxidermiën, en dat is het einde van het begin van het einde van het dierenrijk. Want, en nu komen we tot de essentie, het cataclysme begint wanneer het stadium van de leporiden rijp genoeg is dat ze zelf fecundatortje willen spelen en voor voortgeplante nakomelingen willen zorgen. Maar waarom is dat een cataclysme? En indien het wel zo is, moeten we de scheppers van deze ongewilde natuurvernietigers dan,
teneinde pandemieën te precluderen, op linke wijze met xifoïde bamboestengels incisies bezorgen ter redding van de dierentuinen? Of moeten we de dierentuinen überhaupt zonder tegenspraak gewoon van de kaart schrappen? Antwoorden op drieste vragen als deze, en nog veel meer, leest u hopelijk in de volgende paragraaf (als u zo goochem bent om verder te lezen teneinde uw asfyxie# ten einde te brengen).

Laten we het nu over de technische kant van de zaak hebben. Het beginstadium begint met turbaties in het basaal metabolisme. Het gevolg op dat begin van het begonnen beginstadium heeft vomaties tot gevolg, die steeds vigoureuzer worden. Maar laten we eerlijk zijn: enkel voor uiterst hyperpathische wezens is dat fameuze gevolg negatief. Pas in het op het gevolg van het beginstadium volgende stadium volgen serieuze klachten, die groter worden naarmate het einde van het beginstadium verder in het verleden wegschuift, en eindigen met het begin van nanisme.
Dit is echter niet alles. Want het nanisme (dat leidt tot een zoöfiet bestaan in inurbane warandes (cf.supra (met name al twee paragrafen terug (wat gaat de tijd toch snel vooruit tijdens het lezen van een nteressant wetenschappelijk artikel (waarmee de contradictie in terminis "interessant wetenschappelijk" eindelijk doorbroken is))))) heeft een exacerbatie in zich voor hermafrodieten: hermafrodiete leporiden zijn pachyderm van bij de geboorte en tijdens de voortplantende daad wordt daardoor de retractie van het viriele copulatieorgaan geëncombreerd. En geef nu zelf toe: liever een zoöfiete nanist dan een Siamese tweeling.

Maar wees gerust: de redding is nabij: het volstaat "ja" te antwoorden op de laatste twee vragen van de eerste paragraaf om de wereldvrede te bevorderen. We hopen dat u nu ook genoeg ingeleid bent in de hoofdstukken semiologische zoïatrie en zoïatrische semiologie zodat u de volgende keer weer iemand kan imponeren op café.

Als dat toch niet lukt, geven we u volgende week een laatste kans: "kossem kwansuis door feliene garruliteit".

                                                                   fra diabolo

 

 

 

Foster Parens Plan

 

 


Hallo beste winees.
Jullie hebben dit jaar nog niets vernomen over ons Foster Parent kindje.
Ons kindje noemt Erika Tatiana Sarria, ze woont in Colombia.

Spoedig zullen we in de jaren langs komen om jullie om een kleine bijdrage te vragen voor 't foster parent kindje.


Hier is een brief die we van haar gekregen hebben:
(vrij vertaald in 't nederlands)

 

Beste sponser,

Hallo, hoe gaat het? Ik hoop dat je deze letter ontvangt in goede gezondheid.

Hartelijk bedankt voor het kaartje en de goede wensen die je me gestuurd Op school werk ik zeer goed en leer ik al lezen, wat me niet belet me goed te amuseren. Ik ben zes jaar en 'k ben mijn melktanden kwijt. Mijn nieuwe tanden zijn aan 't komen.

Ik speel graag voetbal met mijn neefjes en loop ook graag. Kerstmis verleden jaar was schitterend! 'k heb een plastic zwembad gekregen, waarvan ik in 't weekend geniet. Volgens mijn oudste zus ben jij een echt een toffe mens. Graag zou ik iets van je terug horen en een recente foto van jou ontvangen, om je een beetje te leren kennnen. Ik wens je 't beste en hoop dat het goed met je gaat aan d'unief.

Ik woon bij mijn moeder, zuster en vader en mijn oudste zus die veertien is nu. Ze gaan naar verschillende scholen en hopen ook dat het goed met je gaat. Hartelijk bedankt voor alles. We hopen snel van jou iets te horen. Deze brief is geschreven door Lisbeth Sarria, mijn oudste zus.

Oké dat is alles voorlopig.

Uw foster kind,

Erika Tatiana Sarria.

 

Erika leeft in Colombia, een land dat het, het laatste jaar niet makkelijk heeft gehad. Colombia heeft de zwaarste economische crisis uit haar geschiedenis meegemaakt. Het BNP daalde met 4,4%, de werkloosheid steeg en er woedt een bloedige burgeroorlog uitgevochten.

De burgeroorlog wordt vooral gevoerd tussen extreem linkse geurrillastrijders en het regeringsleger.  Meer dan 35000 mensen lieten daarbij het leven de laatste tien jaar. We willen toch nog even onderstrepen dat Plan Colombia van Foster Parents niets te maken heeft met 'plan Colombia' van de V.S.A., die de regering van Colombia financieel steunen; maar spijtig genoeg, hoewel niet verwonderlijk, wordt het Amerikaanse geld vooral voor militaire doeleinden gebruikt.

Foster Parents plan is al in colombia actief sinds 1962. En besteed vooral aandacht aan preventieve gezondheidszorg en de constructie van scholen en ziekenhuizen.


Foster Parents Plan Colombia, kan onze hulp best gebruiken.


Als je mee wil sponseren voor foster parents moet je 5 x 100 bef geven. Je kan je al inschrijven door een mailtje naar sosjo@wina.be te sturen.
Wil je een brief schrijven naar ons foster kindje, dat kan, bezorg hem aan ons en wij zorgen dat hij terecht komt.


Uw Sosjo-team

Gilles en Pieter

 

 

 

Live at the bar (3)

 

 

Normaal gezien (allé ja, 3 min geleden) dacht ik dat dit deel zou beginnen met het treuren omdat het eerste deel van dit verhaal op
misterieuze wijze is verdwenen, maar niets is minder waar, nu blijkt
ook het tweede deel van mijn relaas. Dus heb ik niet veel meer te
zeggen dan dat nen imbiciel (grapje) probeert gratis bier te krijgen
door de 24 uur te misbruiken. Doch dit geheel ... zevert ni ... Dan betaalde mij (Tot zover  dit sinysch moment waarop hij weer flink met mijn voeten heeft gespeeld. En met dit criminee gebeuren onder mijn neus ben ik weer de draad kwijt. En dan heb ik maar 2 dingen meer te zeggen:    

1.    Ik hoop dat deel 1 en/of deel 2 boven water komt, want anders     bent u hiermed dik gescheten.

2.    WB ... WAAR BEN JE ??!!!??

Voila,

een (ondertussen) toch wel een beetje ontchoogeld in deze ... nee toch nie, alhoewel Domme Mensen (en dat is niet tegen u bedoeld lieve lezer, maar tegen sommige (eigenlijk maar 1ne (natuurlijk mannelijk))
Wees Gerust en slaap op uw 2 oren want ik begin het voorgevoel te
krijgen dat u gediscimineerd bent door het feit dat u enkel dit derde
deel van de trilogie zult lezen, helaas, maar zoals in "elke"
trilogie, is het derde het flauwste van alle, en bij deze is dit
nogmaals aangetoond.

 


                    Roodkapje
                    (voor mij de 3de keer, maar voor u, vrees ik, de
                    eerste en enige keer, hopelijk komt ooit het
                    "betere" van mij ook aan de oppervlakte)

 

 

 

 

 

OVARIA              

 

de geest is gebroken …  

scherpe tonen vervagen ontzind …

een postume moderatie van mensen,

waarin mijn denken verdrinkt,  

 

wanneer ik s’avonds,

gootsteenbadend, als krentenkoekenbakker, mijn bed in buitel,

en de met kilte overgoten nacht schreit,

tot de morgendvertwijfeling zich opwerpt,

 

en jij …

de langzaam voedende zon,

die danst rond de tafel,

waarop ik lig gespreid…

ontwijdt …

 

en mij,

overgoten met roes,

aangespoeld op een eiland van wellust,

tederheid en bedorven genot,

andermaal

vraagt naar een deken van dromen …

 

geprikkeld toefluisterend hoe ongenoegzaam je tracht,

naar mijn aanwezigheid,

die steeds weer bekoeld,

als ik je zie,

 

kom…terug,

zeg je dan,

en ik wacht…

 

 

 

 

                                                                                                                     BERTHOUT

 

 

 

Oh gij schone deerne
wat zie ik u geerne
gij zijt zo schoon als maneschijn
mijn hartje doet zo pijn
omdat ik niet bij jou mag zijn
ik wou dat je hier was
dan zocht ik direct ambras


         Jezus & Jon
          (man hehe, toffe kerel al zeg ik het zelf)

 

 

 

Live at the Bar (1)

 

 

Daar was een Roodkapje lief
zij was poëtisch, zij was poëtisch
Daar was laat Roodkapje lief
zij was poëtisch te winabar

Des al wel te plus ben ik maar het aapje van Gilles zij wensen die mij
helemaal ge-dicta-torieerd heeft.

Jawel, ook een hedendaagse frisse meid als ik, RK, zal ooit wel ten
onder gaan aan de gedachte ooit volkomen zou zijn geweest te tijde van
onze lieven heer ter plaatse die ons al helemaal in zijn redelijk
natuurgevoelige hadschrift zijn wensen zou kunnen bewegen tot wij
heden ten dagen zullen brengen ter ere van een vrouw die haar leven
gaf voor een man van wie niemand het vermoeden gaf er ooit mee in bed te zijn gekropen alwaar "Mister Perfet" vlot verschalkt wist door een
niet-aflatende XP-versie van zijn machien.

Oei, ze spelen 3 seconden en de rest van super-lied. Ik ben weg


Roodkapje

 

 

 

Interview

 

 

Hij is allicht één van de meeste besproken personages in winakringen.  Hij is hét cultpersonage van de b-blok.  Hij deinst niet terug voor enige controverse. Hij is een groots poeet, gewezen gemeenteraadslid
voor de CVP in Oud-Heverlee en professor in de wiskunde.  Hij is kortom een intellectuele duizendpoot.  Zijn kleinkinderen noemen hem gewoon
pepe, wij doen dat niet.  Hoog tijd voor een gesprek met professor Alfred Warrinnier.  Als de professor ons zien aankomen begroet hij ons vrolijk: 'Dag Peter, dag Jeroen.  Jullie zien er zo goed uit ondanks het slechte weer.'.  Dat was gelogen maar we wisten nu wel dat hij in volle vorm verkeerde. 


TEKEN VAN STEEN

de val van de steen
is verticaal
dwars door het lichaam heen
en laat geen teken na
niet één
tenzij het teken van de steen

ze heeft haar huid zo opgespannen
dat aangeraakt
de marmeren aders
in kwaad vergaan
aangetast is zij

de rust van de steen
is horizontaal

niet verder draagt zij
dan een gestrekte arm
een teken laat zij
in het zand
niet verder dan mijn hand



Newtonneke: 'Teken van steen' is een mooi gedicht van uw hand.  Kan u ons van uitleg voorzien bij dit gedicht?


Warrinnier:  Het gaat voornamelijk over de steen.  Ik was toen -en nu nog altijd- nogal geobsedeerd door stenen.  Je loopt bijvoorbeeld aan het strand in Kreta en het ligt daar vol met keien.  Ik heb enkele keien
met zwarte evenwijdige lijnen op. Je vindt er zelfs stellingen van meetkunde op.  Volgens mij hebben de Grieken er veel stellingen uit geleerd, dat is een interessante hypothese. Over dat soort stenen gaat
het gedicht.  Een steen is zeer interessant: je kan er niet in geraken, zelfs niet al je hem stuk slaat.  En toch raakt die steen jou, hij komt in je: dwars door het lichaam. Maar de steen is ook een metafoor voor
de vrouw: je raakt er niet in, je hebt alleen haar buitenkant.  Als je die steen daar op strand in Kreta ziet liggen, horizontaal, heb je zin om hem weg te werpen.  Soms is het met de vrouw net zo: je werpt ze
weg. (lacht)

Het is eigenlijk ongelooflijk.  Als ik dat gedicht lees, dan denk ik: 'Waar haal ik het toch allemaal? Heb ik dat ooit geschreven?  Dat begrijp ik niet.'

Newtonneke: Wanneer schrijf je gedichten?


Warrinnier:  Mijn eerste gedichten heb ik geschreven in Parijs.  Ik was daar voor een seminarie van Bourbaki.  's Avonds ging ik nog een pintje ging drinken in een zeer ongezellige bar.  Dat was zeer schrijnend, ik was daar eenzaam als de pest.  Toen heb ik op een half uur tijd wel 10 gedichten geschreven. Ik was duidelijk geïnspireerd door de abstracte
wiskunde uit dat seminarie.


Newtonneke: Om het met een citaat van Wittgenstein te zeggen: ultimately, mathematics is poetry.


Warrinnier:  Inderdaad, inzicht krijgen in hele diepe wiskunde is een poëtische ervaring.  Een grote stelling begrijpen is even mooi als de grote liefde, de grote verliefdheid.

Wat is een wiskundige?  Een wiskundige verkent de wiskundige wereld, en gebruikt deze om de mens en het intermenselijke te beschrijven.

Ik ben ook beginnen gedichten schrijven omdat ik zelf heel veel lees.  Sartre, Kafka, Woolf, Joyce,... heb ik zeer vaak gelezen. (...)  Maar  Lanoye vind ik een knoeier.  En Brusselmans is ook een knoeier. Ik denk niet dat er iemand in vlaanderen zoveel gelezen heeft als ik.  Niemand weet dat, vertel het niet verder.


Newtonneke:  Iets anders nu, je bent gewezen gemeenteraadslid van de CVP in Oud-Heverlee...


Warrinnier:  Juist!  Ik heb daar enorm veel geleerd. Ten eerste heb ik geleerd dat ik daar enorm geschikt voor ben.  (Wijst naar de microfoon en zegt 'dat zou je beter niet hebben opgenomen.')  Ik had een heel goed contact met de mensen.  Zoals gewoonlijk was ik een veredelde amateur.  Ten tweede heb ik geleerd hoe onze maatschappij functioneert en op welke maffioze manier onze maatschappij geregeerd wordt.  De mensen van de CVP hielden zich voortdurend bezig met elkaar
in de grond te werken.  Dat deed me dus enorm aan de universiteit denken.

Newtonneke:  Tenslotte zou ik je nog willen confronteren met een controversiële uitspraak van jezelf: 'Informatici, ze kunnen niet lezen en ze kunnen niet schrijven.'


Warrinnier:  Heb ik dat gezegd?


Newtonneke: Jaja.


Warrinnier:  Natuurlijk.  Ik vind dat zeer dramatisch maar 't is juist.  Misschien komt het omdat ze gewoon zijn van het scherm diagonaal te lezen.  Als ergens 2 staat kunnen zij evengoed 3 zeggen.  Op die manier
ontstaat er iets zeer dramatisch: dat zij niet meer kunnen lezen en dat ook hun schrijven ontzettend zwak wordt.  Erger nog: ze denken niet zoveel meer.  Ze worden een beetje onmondig.  Ze kunnen ook niet
rekenen, ongelooflijk, alles wordt door de computer gedaan.  (...) De informatici moeten opletten dat ze geen soort robotjes worden.  Het zijn nochtans toffe kerels.  Ik ken een informaticus, een goeie gast, maar
dat spreekt bijna niet meer en dat schrijft nooit.  Je kan hem niet aan het schrijven krijgen.  En nadenken doet hij ook niet.  Het is een ongelooflijke
vakidioot.

Newtonneke:  Hebben wiskundigen ook niet de neiging om vakidioot te zijn?

Warrinnier:  Absoluut, wiskundigen moeten daar heel goed voor opletten omdat soms vervallen in het formele.



Newtonneke:  Dankuwel.

 

Gilles & Jerre

 

 

 

Live at the Bar (2)

 

 

Na Enig Aandringen eindelijk een blad 2 dat eigenlijk enkel bedoeld was u enkel te melden dat ook dit zwartveren (en domme spelleke). Dat ondertussen ook al halfweg is, is het nogal dom om daartussen ineens "goed" te beginnen dansen. Deze gedachte terzijde, wil ik even het droevige nieuws van enkele haperingen en nu dus ook het einde betekend voor dit "bangelijk" shanson dat niets te maken heeft met urbanus zijn gemene madammen. Nu toch bezig zijn wil ik jullie nilles willes niet wil meedelen dat ook het menselijk brein ontsproten is, maar dat men door herhaling van feiten kan leren en aldoende minder en minder last heeft van wat men in den heden ten tijden zal bewoorden onder de noemer "Onthaasting"! zal het laatste woord over dit gezegdzijnde niet snel evalueren naar een mx van rare liedjes die ondergebracht worden in dat, laatst nog een woord dat ik mij niet meer kan herrineren woord" werd genoemd als een niet-aflatende (wat een raar stopwoordje) algehele onthouding (nog zo'n "mooie" woorden-combinatie) zal worden ... ??? ... oe den tel kwijt Aangezien ... sorrij voor de onderbreking, we hebben juist weer een mens uit de nood geholpen (en een glas gebroken;) maar gedreven gaan we verder en bij deze is mijn blad weer veel te vol aan't geraken (ook niet echt naar mijn
gewoonten)


DaARom groet ik u met "welgemeende kust mijn kloten" (die ik (gelukkig) niet heb)


                   Roodkapje

 

 

 

prijsvraag


Wetenschappelijke ontdekkingen gebeuren vaak heel toevallig. Vooral in de biologie speelde het toeval een glansrol. Tot laat in de 19e eeuw namen dierkundigen aan dat alle gestreepte dieren planteneters zijn. Men dacht hierbij onder meer aan de zebra, de guppie en de olifant. Deze laatste zag men enkel op zonnige dagen achter tralies in een dierentuin. Maar op een kwade dag vroeg de Britse consul in India zich rond etenstijd af waarom zijn kinderen zo lang wegbleven van het verstoppertje spelen in de jungle. Rond middernacht begreep men dat de strepentheorie alvast niet opgaat voor de Bengaalse tijger. Ook in de chemie zijn sprekende voorbeelden te vinden.

In de vorige eeuw leefde er een scheikundige (nl. van 1937 tot 1923) die op zijn 14e het ontploffingsgevaar ontdekte. Eveneens tot zijn ontdekkingen behoorden o.a. de zonnebril met blauwe glazen, koffie met zonnemelk (factor 20) en suiker, burenruzie, het eten zonder mes en vork en de kameleon. Kent u de naam van deze veel te vroeg gestorven scheikundige?

stuur uw antwoord naar jochen.driesen@student.kuleuven.ac.be


                                                                  fra diabolo

 

 

Live at the Bar (4)

 

 

Ok, een kleine biecht om te beginnen: "Als u de voorgaande (en ook dit volledig) uitlees(de) bent u of een fan (en ja ik ben nog vrijgezel)
of hebt u teveel tijd."

Deze intro terzijde gelaten, wil ik dit deel beginnen met een kleine
illustratie van wat ik u zoal te weet-ik-veel-wat-meer-dinges die ik u
wou vermelden. Ik wil u allereerst melden dat deel 1 en deel 2 ....
Jabedabedou op z'n west-vlaams, maar "Mad About You" is currently
playing zou een engelsman zeggen.

Ok, dit is nu net niet de soort info die ik in gedact had om u mee te
delen. Mijn enige betrachten, en dat zal de lezer samen met mij zal
beamen, en dat is te zien of het "redactie-team" hun tekstjes
cencureren (en/of nalezen) alvorens tot publicatie over te gaan.
Ik zou dit oeregeluk (en hier vraag ik dat) deze tekstjes niet knal
achter elkaar, maar "willekeurig" over het newtonneke verspreid te
zien. om te vermijden dat ze dit zien door het begin en het einde te
lezen, shrijf ik nog wat nonsens.

Barteam: en wat die lat onder dit blad heeft te doen heb ik mij
serieuze vragen over het nut van dat latteke, en tevens over dit
schrijven

                     Roodkapje
                    
p.s. Dit was enkel een test. niet uit deze teksten is waar, en mag dus
niet overgenomen worden door derde, zonder mij toestemming.
p.s.2. Hopelijk staat dit als laatste, ander is de cluo eraf.

 

 

 

 

 

 

 

vrolijke mens
ben je blij?
lach je wel nog?
voel je je vrij?
Domme mens!
je zit ernaast.
en een wc is toch niet zo meoilijk om OP te gaan zitten
   (of staan!)



          Gilles

 

 

 

Anton returns (2)

 

 

Hier komt het vervolg van Anton returns (zie het vorige newtonneke).

 

5 In de bergen

 

Door nieuwsgierigheid gedreven ging Robert op pad en kocht kampeeruitrusting en niet bederfzaam voedsel voor twee weken. In de uitrusting van André vond hij een kaart van het gebied waar die zijn laatste levensdagen had doorgebracht. Daarna stapte hij in de auto en ging op weg. Hij was ondertussen al veel bedrevener in het besturen van de auto en reed zonder enig probleem recht naar zijn doel. Aangekomen in een dorpje aan de voet van de bergen, parkeerde hij de wagen en zocht een slaapplaats in een dorpshotelletje. Daar at hij, bracht de nacht door en nam 's morgens een stevig ontbijt. Met zijn uitrusting in de nieuwe rugzak ging hij vol goede moed op pad. Eén ding wist hij nog niet zo goed: hoe zou hij in godsnaam de berg in kwestie kunnen vinden. Als die duidelijk zichtbaar was, zou het ongetwijfeld al verbasterd geweest zijn tot toeristische attractie en door wetenschappers onderzocht ofwel tot militair domein omgetoverd. Gelukkig kon hij aan de hand van de chronologie van André's foto's diens weg volgen.

 

De eerste dag lukte dat vrij behoorlijk en vond hij zelfs de plaats waar de eenzame wiskundeleraar zijn tent had opgeslagen en een vuur gemaakt. Enkele minuten later had Andr\'e hetzelfde gedaan en warmde hij een deel van zijn voedsel boven het vuur. Met smaak at hij het op en lei zich even later te rusten in de tent. In de donkere nacht hoorde hij de gebruikelijke geluiden, maar ook een tamelijk luid gehijg en gekrab op de grond. Hij veronderstelde dat het honden waren en viel met een gerust gemoed in slaap.

 

6 Anton

 

Bij het ochtendgloren verliet Anton zijn zelf gebouwde hut en ging zich wassen in het ijskoude water van de bergbeek enkele tientallen meters lager. Hij was naakt en over zijn hele lichaam waren littekens zichtbaar van zijn val in de kolkende rivier een jaar eerder. Iedereen dacht dat hij dood was, en zelf had hij zijn leven voor zijn ogen zien voorbij flitsen, die laatste ogenblikken dat hij bewust was geweest in het water dat zich bij het vriespunt bevonden moest hebben. Wat hij toen echter niet wist, is dat het menselijk lichaam ongelofelijk flexibel kan zijn en dat een sterke wil bergen kan verzetten. Bovendien zorgt onderkoeling ervoor dat alle lichaamsfuncties trager werken en de hersenen minder zuurstof nodig hebben. Dit alles had ervoor gezorgd dat hij, toen hij in een scherpe bocht aanspoelde, een fractie van een seconde bij bewustzijn was gekomen en toen onmiddellijk gereageerd had en zichzelf in een trance gebracht en op die manier met een enorm gehoest en geproest het water uit zijn longen verdreven had. Daarna was hij direct in een diepe slaap gevallen en was pas de volgende dag ontwaakt.

 

Uiteraard ging hij toen op zoek naar de beschaving of mensen die hem konden helpen. Dat was echter tevergeefs gebleken en bovendien sprak een eenzaam bestaan als kluizenaar hem wel aan, nu hij toch ook  zekere spirituele inzichten had verworven en zijn meditatievermogens en

nooit gezien peil bereikt hadden. Daarom had hij toen een hutje gebouwd op een plaats die hem in zijn omzwervingen wel geschikt leek, en had geleefd van planten en kleine dieren die hij wist te vangen. Door meditatie probeerde hij contact te maken met de natuur, en wist op die manier welke planten, vruchten of wortels eetbaar waren of waar hij een dier kon vinden dat zich gewillig door hem liet vangen. Iedere keer als hij een dier gevangen had, of iets anders gegeten, bedankte hij dan ook de natuur voor deze gaven.

 

Op die manier had Anton dus weten te overleven. De winter was zeer moeilijk geweest wegens extreme koude, maar gelukkig was Antons beheersing van zijn lichaam daartegen opgewassen geweest. Nu was het echter terug late zomer en kon hij zich gemakkelijk zonder dierenvellen buiten begeven. In zijn lange zwerftochten het jaar ervoor had hij een berg ontdekt die er niet uitzag als de andere bergen. De top was in een onscherp waas gehuld en hij werd er als door een vreemde kracht heen getrokken. Hij had de berg dan ook beklommen en de rand van het waas bereikt. Het leek een echte muur, zoals een waterval een muur van water kan lijken. Hij stak zijn hand uit, maar die werd door een onbekende kracht verhinderd zich binnen het waas te begeven. Dit had hij al eerder meegemaakt. Hij zette zich in lotushouding op de grond en bracht een diepe rust over zich. Een uur van meditatie later, stond hij in trance op en wandelde zonder enige moeite het waas door. Daar binnen gekomen kwam er onmiddellijk een gevoel van vrede over hem. Alles was er prachtig en rustgevend. Hier wou hij de rest van zijn leven blijven.

 

In de dagen die volgden, bracht hij zijn karige bezittingen over naar de berg en bouwde er een nieuwe bescheiden hut, in de nabijheid van een meertje dat zich op het plateau van de top van de berg bevond. Het meertje had een zekere uitstraling die Anton verder wou onderzoeken. Hij stak een vinger in het water, maar ook ditmaal werd hij tegengehouden door een onzichtbare kracht. Hij besloot dat het nog te vroeg was en bracht de volgende dagen door in meditatie. Binnen het waas rond de bergtop bleek hij ook veel minder behoefte te hebben aan voedsel of water, wat hem plezierde, want nu moest hij minder beroep doen op de natuur om zijn verfoeilijke lichamelijk behoeften te bevredigen.

 

7 Honger

 

Wat had hij toch een verdomde honger. Ursul werd er agressief van. Hij moest en zou vlees vinden, en snel ook. Hij volgde een spoor dat hij in de late namiddag ontdekt had. Het was het spoor van zo’n vreemd dier dat enorm veel lawaai miek en zich zeer lomp voortbewoog. De beer kon de mens dan ook met het grootste gemak volgen. Toen het schepsel tegen de avond stopte en vreemde dingen deed met zo'n voorwerp als Ursul al eerder was tegengekomen, begon hij een omtrekkende beweging te maken om ongezien te kunnen aanvallen. Maar opeens ontstak er een vuur en de beer ging er als een pijl uit een boog vandoor. Wat was dat toch met die mensen.

 

De volgende dag volgde hij terug het spoor, maar omdat hij na lange tijd geen goed moment had gezien om toe te slaan, ging hij door honger gedreven wortels en vruchten zoeken. Even later was de mens vergeten en ging Ursul door met zijn dagelijkse leven van voedsel zoeken om een vetlaag aan te kweken die hem de winter door zou halen. Zonder het te weten kwam hij op die manier in de buurt van de berg met het waas errond.

 

 

8 Robert trekt

 

Nog twee dagen trok Robert verder, tot hij op een bepaald moment het spoor bijster was. Er waren geen foto's meer tussen de plaats waar hij nu was en de bijzondere berg. Omdat er niet veel anders opzat, zette hij zich neer en nam even pauze om na te denken. Merkwaardig eigenlijk, Andr\'e had van elke berg die hij zag een foto genomen, zodat zijn weg gemakkelijk te volgen was, maar nu was er opeens een hiaat in de fotoreportage. Zou daar een speciale reden voor zijn?

 

Opeens hoorde hij een oorverdovend, angstwekkend gebrul en in een bovenmenselijke reflex draaide hij zijn hoofd om en zag een enorme bruine beer op zich afstormen. Als hij niet toevallig naar de rechterkant opzij gesprongen zou zijn, was hij nu dood geweest. Maar in de plaats daarvan maakte hij zich klaar om weg te spurten, terwijl de beer zich woedend omkeerde en hem alsnog probeerde te bespringen. Robert zette het op een lopen en rende lange tijd dwars door het bos heen, tot hij gewaar werd dat de beer hem niet meer achtervolgde. Dit was wel verbazingwekkend, hoe kon een mens het nu halen van een beer, en dan nog in een bos. Onbegrijpelijk. Niet dat hij het erg vond.

 

Toen hij zich omkeerde om zijn bagage te zoeken, ontdekte hij dat hij verdwaald was. In zijn razende vaart had hij uiteraard niet op de weg gelet, en nu had hij er geen idee meer van hoe hij gelopen had. Tot hij plotseling in de verte de bijzondere berg zag. Eindelijk. Zonder na te denken ging hij die richting uit. Het was middag toen hij de voet van de berg bereikte. Tot zijn spijt zag de berg er absoluut niet begaanbaar uit, dicht bij de voet was de begroeiing erg dicht met veel doornstruiken, en hoger bestond de steile helling eerst uit ruig gras, maar later enkel uit aarde met losse stenen en zelfs stukken rots. Het leek Robert behoorlijk onmogelijk om hem te beklimmen zonder aangepast gereedschap. Hij ging dan maar verder rond de berg in de hoop een meer begaanbare plaats te vinden, en voorwaar, op één plek week de vegetatie uiteen en was er een begaanbaar pad te zien dat recht naar boven liep.

 

In het begin ging de beklimming goed vooruit en vertraagde naarmate de helling steiler werd, maar de hellingsgraad was nooit van die aard dat het pad onbegaanbaar werd. Enkele keren moest hij zich met zijn handen vastgrijpen aan gras of zijn handen als klauwen in losse aarde en rottende bladeren steken, maar behalve vuile handen en vermoeide armspieren bracht dat niet veel ongemak teweeg.

 

 

De aardbei

 

 

 

Colofon

Medeauteurs van dit Nesstonneke: onze preses, vice-preses, CuDi, GAK, drie diva’s, Barteam, DiSporDi, IDW, Berthout, Gilles & Jerre (in samenwerking met Prof. Dr. A. Warrinnier), de aardbei, Jochen D. en verschillende zatte winezen

 

Redactie is nog altijd:

Liesje Demuynck

Wouter Van Humbeeck

Tom Van Doorsselaere (eindelijk is het eens juist geschreven)

Wij zijn steeds te contacteren:

Op de winagang (Studentenwijk Arenberg 4/0, 3001 Heverlee)

Of e-mail: redactie@wina.be

 

Gedrukt en verspreid bij de studenten wis- en natuurkunde, informatica en bijhorende proffen en assisten.

Korstprijs: 0 Bfr.